outsider

Wtorek, 23 czerwca 2015 | Komentarze 1

Dość długo marudzimy z wyjazdem bo Tadzik zostawił aparat w zajeździe do ładowania a okazało się że żywego ducha tam nie ma. W końcu właściciele przyjeżdżają więc postanawiamy zjeść jeszcze małe co nieco. W końcu ruszamy w drogę i zaraz za bramą kończy się asfalt i zaczyna górska gruntowo kamienista droga do samego Ushguli.

Od Gruzja 2015.06

Na początek wkręcamy się na 2400 m. n.p.m. po drodze mijają nas stada jeepów w których siedzący wygodnie turyści miło się do nas uśmiechają traktując chyba jako kolejną atrakcję turystyczną. W końcu zdobywamy Ushguli, najwyżej położoną zamieszkaną wieś w Europie.

Od Gruzja 2015.06

Od Gruzja 2015.06

Spożywamy zasłużone piwo, wcinamy Kubdari - placek z mięsem, naprawdę dobry.

Od Gruzja 2015.06

Tam też Tadzik zauważa pierwsze objawy uszkodzenia jarzma siodełka jednak z pomocą kikerowcy vana udaje się je tymczasowo naprawić.Jeszcze raz rzucamy okiem na piękne 4-ro - 5 -cio tysięczniki u których podnóża widać lodowce i jedziemy zdobyć maksa tej wyprawy czyli przełęcz Zagaro ponad 2600 m n.p.m. Po 10 km udaje się osiągnąć cel. Zmęczeni dłuższą chwilę kontemplujemy widoki i przyrodę w końcu jednak niechętnie zaczynamy zjazd.

Od Gruzja 2015.06

A zjazd też jest nie byle jaki: na początku ostry i kamienisty by potem zamienić się w błotne przeprawy. W końcu cali ubłoceni znajdujemy nocleg u gospodarza w jedej z wsi. Po obejrzeniu sprzętu okazało się że mamy parę problemów: u mnie urwało się mocowanie bagażnika i aby podróżować dalej muszę coś wymyślić a u Tadzika siodełko niemal całkiem odpadło. Ale te problemy zostawiamy na jutro, dzisiaj jeszcze ciepły prysznic i miękkie łóżeczko.

14 km za Mestią - Ushguli - Mele ok. 70 km

Poniedziałek, 22 czerwca 2015 | Komentarze 0

Rano zwijamy szybko obóz i zaczynamy kolejne interwały, cały czas jednak podziwiając górskie widoki. Jedną z atrakcji do których zmierzamy są wieże obronne w Mestii i Ushguli - ewenement nie wystepujący chyba nigdzie indziej. Okazało się że już we wcześniejszych miejscowościach owe wieże występują. Ciekawie to wygląda: przy nędznej chacie stoi dość wysoka wieża. Wieże te były stawiane dla obrony przed najbliższymi sąsiadami a nie przed obcymi najeźdźcami co wydawałoby się bardziej naturalne. No cóż widocznie u gruzińskich górali honor i wendetta były traktowane bardzo poważnie.

Od Gruzja 2015.06

W końcu docieramy do Mestii - ładny kurort z dużym potencjałem.

Od Gruzja 2015.06

Tam też spotykamy Rafała i Olę. Chwilę gawędzimy, jemy obiad i lenistwo nas dopada ale w końcu udajemy się w stronę Ushguli. Kolejny dość wymagający podjazd wysysa nasze siły więc postanawiamy się rozbić, tym bardziej że tuż przy drodze jest świetna miejscówka z widokiem na góry i wodą. Niestety, po częściowym rozpakowaniu namierza nas przejeżdżająca Policja i grzecznie prosi o opuszczenie miejsca bo tu wilki i niedźwiedzie niechybnie nas pożrą. Udajemy się więc z dwa km dalej rozbijając się przy zajeździe i też w sumie nawet nieźle wyszło - zimne piwo dostępne.

Gdzieś przy drodze - Mestia - 14km za Mestią ok. 76 km

Niedziela, 21 czerwca 2015 | Komentarze 0

Startujemy około 9-tej (i tak mniej więcej już ustaliło się każdego dnia) i rozpoczynamy jazdę interwałową góra dół, w dalszym ciągu jadąc przez wioski. Powoli zaczynają się coraz ładniejsze widoki, przedsmak tego po co tutaj przyjechaliśmy.

Od Gruzja 2015.06

W końcu wjeżdżamy w góry i wkręcamy się serpentynką znów na ok 700 m n.m.p. Po drodze oglądamy podobno największą tamę w Europie: naprawdę niezły kawał betonu który stworzył duże i malownicze jezioro.

Od Gruzja 2015.06

W końcu podjazd się kończy i już nieco spokojniej podróżujemy po górskiej drodze, chłonąc wspaniałe widoki. Okazuje się że w tym okresie jest tu wysyp przenośnych pasiek pszczelich, przy drodze co chwila natrafiamy na budki w których mieszkają pszczelarze a obok znajduje się mała pasieka. Kupujemy pół litra miodu jako naturalny izotonik oraz smakujemy różne rodzaje miodów rozmawiając z bartnikiem o rodzajach miodu.

Od Gruzja 2015.06

W górach jest dość trudno o dobrą miejscówkę pod namiot: jedną odrzucamy co okazało się błędem bo kolejna kosztowała nas sporo jazdy. Jednak w końcu udało się znaleźć coś w miarę sensownego więc rozbijamy obóz, niedaleko jest mały wodospad który służy nam lodowatym prysznicem.

Didi Chkoni-Tsalenjikha- jezioro Enguri-gdzieś przy drodze ok. 131km

Sobota, 20 czerwca 2015 | Komentarze 0

Wczoraj młyn z pakowaniem, po raz pierwszy rower ma podróżować samolotem a czas jaki miałem na pełne przygotowanie to w zasadzie tylko piątek. W końcu udało się zrobić dość nieładną i nieforemną paczkę, zawierającą wszystko co trzeba na wyprawie i ważącą mniej niż 32 kg bo taki jest limit bagażu sportowego w Wizzair. Załadunek dwóch rowerów (mój i Tadzika) przeszedł bez problemu i startujemy.

Po przylocie dość sprawnie udaje nam się złożyć rowery, obsługa lotniska pozwala zostawić kartony na lotnisku. Obok rowery składa młoda para: Rafał i Ola których jeszcze spotkamy w czasie podróży. W końcu zapinamy sakwy i dość niewyspani rozpoczynamy podróż. Pierwsze kilometry po płaskim terenie, mijamy zacofane wioski gdzie świnie, krowy i kury chodzą wolno gdzie chcą, a szczególnie krowy upodobały sobie drogi, co czasem powoduje kłopot w ich omijaniu.

Od Gruzja 2015.06

(To jest prawdziwy ekologiczny i humanitarny wychów którego już nie ma w naszych krajach Europy). W Khoni fundujemy sobie pierwsze Haczapuri które już do końca będzie podstawowym daniem naszej wyprawy. Rozpytujemy miejscowych o atrakcje turystyczne i okazuje się że jest niedaleko kanion Okatse i wodopospady Kinchkha. Nakładamy nieco drogi i wysiłku (po drodze pierwsza serpentyna na 700 m n.m.p.) aby zobaczyć te cuda natury i zapewniamy że warto było to zrobić, kanion naprawdę robi wrażenie a szczególnie zawieszona na ścianie droga oraz platformy widokowe.

Od Gruzja 2015.06

Wracamy i kontynuujemy dalszą podróż do kolejnego kanionu w okolicach Martwili. Tym razem nieco się rozczarowaliśmy gdyż okazuje się że jest to również miejscowe kąpielisko. Ilość ludzi, hałas i ogólny młyn powoduje że dość szybko opuszczamy to na pewno dość urokliwe miejsce (zapewne w innych okolicznościach wrażenie powinno być zdecydowanie przyjemniejsze).

Od Gruzja 2015.06

W końcu zmęczeni poszukujemy noclegu, udaje nam się zanocować w domku u gospodarza. Jednak zanim zaśniemy, trzeba jeszcze trochę pobiesiadować z gospodarzami ;)

Lotnisko Kutaisi-Khoni-Martvili- Didi Chkoni ok. 85 km (+6km treking po kanionie)

Czwartek, 18 czerwca 2015 | Komentarze 0

Powrót. Jutro młyn z pakowaniem, niestety z powodu braku czasu został tylko piątek na ogarnięcie wszystkiego związanego z wyjazdem. Ale po jutrze wolność :)

Środa, 17 czerwca 2015 | Komentarze 0

Powrót. Pojutrze Gruzja :)

Piątek, 12 czerwca 2015 | Komentarze 0

Szybkie wieczorne kółeczko do Olsztyna, postraszyło mocno ale nie spadła kropla. W sumie zanosiło się że aż do wtorku bez kręcenia będzie, na szczęście dzisiaj się trochę udało.

Poniedziałek, 8 czerwca 2015 | Komentarze 0

Powrót.

Niedziela, 7 czerwca 2015 | Komentarze 0

Rodzinnie na obiadek do Olsztyna, naprawdę teraz nieźle i smacznie można tam zjeść: placki po węgiersku i leśne z kurkami wyśmienite.

Piątek, 5 czerwca 2015 | Komentarze 0

Dzisiaj cały dzień poświęciłem dla syna bo ostatnio tego czasu nam brakuje. Pokręciliśmy do Olsztyna i jeszcze co nieco po okolicach, dla Mikiego 44 km to jego życiówka. W leśnym atrakcja bo rozkładał się właśnie TREK na jutrzejsze pokazy. Ciekawe, zamiast fulle Mikołaj z zainteresowaniem oglądał szosóweczki.  Po powrocie jeszcze inne zajęcia razem. Wspaniały, dobrze spędzony dzień.